Νομίζω πως αξίζει....

Να κάνω μια αναφορά στους φίλους μου διότι θα φύγω (αν έφευγα μια για πάντα ίσως ήταν καλύτερα) Δεν ξέρω πως θα ναι τώρα...

Ειρήνη: Την Ειρήνη την γνώρισα τον Φεβρουάριο του 2010. Εντάξει ομολογώ να πω πως στην αρχή δεν κάναμε και πολύ παρέα μετά όμως αφού βγαίναμε συνέχεια μαζί είδα ότι δεν είναι ίδια με τους άλλους και ότι κάτι διαφορετικό είχε. Αυτό ήταν καλό. Έχω βαρεθεί άσχημους χαρακτήρες στις φιλίες μου γιατί όλοι θα σου κάνουν την βλακεία. Η Ειρήνη μπορώ να πω πως μου έχει σταθεί σε πολλά πράγματα και χαίρομαι για αυτό.

Ράνια: Την Ράνια την γνώρισα μέσα από ένα φόρουμ. Την ξέρω ένα μήνα παραπάνω απ την Ειρήνη. Και η Ράνια μπορώ να πω μου έχει σταθεί σε διάφορα θέματα δικά μου και χαίρομαι. Και εκείνη όποτε με χρειαστεί θα με έχει. Μάλιστα μου είπε ότι θα έρθει να με βοηθήσει να μαζέψω τις κούτες για να φύγω. Thanx very much Ράνια. :-*
 










Μαρία: Την Μαρία την ξέρω περισσότερο καιρό από όλους. Απ το δημοτικό. Είναι φίλη μου και κάτι παραπάνω από απλή φίλη για μένα (όπως ΄βέβαια και η Ειρήνη.) Με τη Μαρία έχουμε περάσει όμορφες και άσχημες στιγμές σε σημείο να έχουμε τσακωθεί και να μην μου μιλάει για μήνες. Αλλά τώρα όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Η Μαρία ήταν η αιτία που γνώρισα την Ειρήνη. Αν δεν ήταν αυτή δεν θα την γνώριζα. Χμμμ τι άλλο? Α, ναι! Με την Μαρία ακούμε και ίδια μουσική (όπως και με την Ειρήνη και την Ράνια) αλλά το κόλλημά μας εδώ και 6-7 ίσως και παραπάνω χρόνια είναι οι Evanescence.

Γενικά έχω και άλλους φίλους αλλά αυτοί είναι απλά the Best. Love ya                                                   

In thε name of friεndsip

Όλο κάτι γινόταν και όλο δεν ήξερα γιατί τσακώνονται μεταξύ τους. Ένιωθα τόσο φυλακισμένη. Σαν να ήμουν στην μέση. Σαν να έπρεπε να διαλέξω στρατόπεδο. Κανένας ποτέ δεν μου το ζήτησε να διαλέξω. Εγώ έτσι όμως ένιωθα. . .σαν να έπρεπε. Και δεν ήξερα γιατί. Στην αρχή όλοι την υποστήριξαν και γω μαζί. Είναι φίλη μου. Την αγαπάω. Νοιάζομαι για αυτή. Γενικά νοιάζομαι για τους φίλους μου. Μετά εκείνος...της εναντιώθηκε. Και εκεί είναι που αρχίσαν τα διλήμματα. Μόνο και μόνο επειδή ήταν αυτός. Αν ήταν άλλος δεν θα με ένοιαζε αλλά ήταν ο συγκεκριμένος. Τον οποίο συγκεκριμένο εγώ αγαπάω ξέροντας ότι ποτέ δεν θα γίνει κάτι. Τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή. Με τα στραβά και τα αναποδά της. Δεν αλλάζει. Αλλάξε όμως όταν τον πήρα τηλέφωνο και μου είπε ότι δεν θέλει να την δει. Εκεί σκάλωσα. Αναρωτήθηκα τι έγινε και τότε μου είπε απλά "Πολλά". Αυτό και τίποτα άλλο. Και περίμενε να καταλάβω? Ίσως κάτι να κατάλαβα... ίσως πάλι όχι. Το θέμα είναι ένα. Ότι τώρα δεν θα διαλέξω. Θα είμαι και με τους δύο. Δεν μπορώ να παρατήσω την φίλη μου για αυτόν και ούτε αυτόν για την φίλη μου. Ήμασταν ωραία παρέα μέχρι που κάποια την χάλασε. Έχω σκεφτεί άπειρες φορές να της κάνω κάτι για να μετανιώσει την ώρα και την στιγμή που μας έκανε έτσι. Αλλά βλέπετε είμαι καλός άνθρωπος. Χαζή Έλενα. Πφφφ. Και τώρα βρήκαν όλα να γίνουν που φεύγω. Μακάρι να μπορούσα να τους τα ξαναβρώ (μην νομίζετε, ήταν μόνο φίλοι δεν έτρεχε κάτι άλλο.) Και εκείνη με βοήθησε τόσο πολύ και άλλαξε τόσο πολύ και ο άλλος απέναντι μου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αγαπάω κάποιον με τόσα.... "ελλατώματα"? Δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω. Όχι δεν έχει ελλατώματα...βασικά δεν ξέρω. Γενικότερα δεν ξέρω τι θα γίνει με αυτό το θέμα. Τις τελευταίες μέρες δεν είμαι καθόλου καλά μόνο και μόνο για αυτό. Απλά...δεν έχω ιδέα.

Fashion Night Out 2010

Δεν ήταν ότι περίμενα. Αυτό που περίμενα ήταν περισσότερος κόσμος, περισσότερα πάρτυ, περισσότερη μουσική και περισσότερα ανοιχτά μαγαζιά μετά τις δέκα το βράδυ. Όταν έφτασα στο Σύνταγμα ήταν εφτά και μισή. Άρχισα να κατηφορίζω στην Ερμού υποθέτοντας ότι δεν θα δω κάτι εκείνη την ώρα επειδή ήταν νωρίς. Όμως έκανα λάθος. Τα περισσότερα μαγαζιά που ήταν στο Fashion Night Out είχαν αρχίσει ήδη τα πάρτυ και τα κεράσματα αναψυκτικών και ποτών. Πολλά όμως από αυτά δεν είχαν τίποτα. Έτσι πέρασα απ το Blanco που έπαιζε ως dj ο Άλεξ απ το mtv. Μετά πήγα απ το More n More. Καλά ήταν και εκεί. Ύστερα πήγα Zara τα οποία δεν είχαν κάτι ιδιαίτερο. Χαμός βέβαια γινόταν έξω απ τα Sprider διότι θα έβγαινε ο Ρουβάς. Οκ... σιγά τα αυγά. Σόρρυ αλλά δεν μου αρέσει. Εγώ έκατσα μόνο και μόνο για να δω τον Πετάση, τον παραγωγό του Village FM που όσο να 'ναι έχει φάση ο άνθρωπος. Ε... ναι και βγήκε ο Ρουβάς και όλες οι ρουβίτσες τσιρίδες και ουρλιαχτά. Τι να πει κανείς. Στο Attica και στο Κολωνάκι δεν πήγα. Βαρέθηκα. Αλλά δεν πειράζει. Τουλάχιστον ψώνησα κάτι ρούχα.

The best night to start the autumn

11.9.10 

Πρωί πρωί σηκώθηκα απ το άγχος μου για την συναυλία των Placebo. Περνούσε η ώρα και όλο περνούσε... και το μεσημέρι άρχισε να βρέχει. Ήταν να πάω στις 5 απ το σπίτι της κολλητής μου για να φύγουμε και να πάμε στην Μαλακάσα, που γινόταν η συναυλία. Τελικά λόγω βροχής ξεκινήσαμε 7 και 8 παρά ήμασταν στο Terra Vibe Park. Όταν φτάσαμε υπήρχε κόσμος. Η συναυλία άργησε να ξεκινήσει μάλλον λόγω βροχής έτσι αντί για 8 που ήταν να βγει το support συγκρότημα, βγήκε 8:30. Τα τραγούδια τους γνωστά για κάποιους απ την σειρά Δέκατη Εντολή. Τελείωσαν κατά τις 9 και τότε όλο το staff του Terra Vibe ανέβηκε πάνω στην σκηνή για να ελέγξει κιθάρες, μηχανήματα πριν βγουν οι Placebo. Και ναι. . . οι Placebo βγήκαν στην σκηνή 9 και μισή. Φωνές, ουρλιαχτά και άρχισαν να τραγουδάνε το Nancy Boy συνεχίζοντας με Ashtray Heart και Battle for the Sun. Σχετικά ήμασταν κοντά στα κάγκελα (των 35 ευρώ γιατί είχαν χωρίσει τον χώρο στα εισητήρια των 35 και 60) και βλέπαμε μια χαρά. O Brian τα έδωσε όλα. Έπαιξαν περίπου 90 λεπτά και πραγματικά όσοι ήταν εκεί πιστέυω το ευχαριστήθηκαν. Νομίζω πως ήταν η καλύτερη συναυλία για να ξεκινήσει το φθινόπωρο. 

Setlist:

1. Nancy Boy

2. Ashtray Heart

3. Battle for the Sun

4. Soulmates

5. Kitty Litter

6. Every you Every me

7. Special Needs

8. Breath under Water

9. The Never Ending Why

10. Bright Lights

11. Meds

12. Teenage Angst

13. All Apologies (Nirvana Cover)

14. Song to say Goodbye

15. The Bitter End

16. Trigger Happy Hands

17. Post Blue

18. Infra-red

19. Taste in Men.

C and A Fashion Baby

Είναι πολυκατάστημα. Το οποίο είχα την τιμή να επισκεφτώ άπειρες φορές όσο βρισκόμουν διακοπές στη Γερμανία. Ωραία μαγαζιά, φτηνά σχετικά ρούχα. Ναι, ψώνισα πολλά από εκεί αλλά το μαγαζί που μου έκανε εντύπωση και μου άρεσε ήταν στο υπόγειο του πολυκαταστήματος και λεγόταν Clockhouse. Μαγαζί τύπου Zara, Bershka, H&M. Θαρρώ όμως πως είχε κάτι το διαφορετικό αυτό το μαγαζί αλλά δεν ξέρω τι... τα ρούχα, τα χρώματα, οι τιμές.... το λάτρεψα.

We are ready for...

Και ναι είμαι πίσω ξανά στη Αθήνα. Ωραίο το Μεσολόγγι, ευτυχώς έχει καλά μαγαζιά (Morgan, Ysatis, Migato...) Χαχ. Μιας όμως και πλησιάζουν οι μέρες για ένα απ τα γεγονότα της χρονιάς δηλάδη την συναυλία των Placebo είπα να εφοδιαστώ. Έτσι πήρα την φίλη μου και βγήκαμε βόλτα στα Εξάρχια για να πάρω μπλουζάκι. Αφού ψάχναμε και ψάχναμε το βρήκα, μου άρεσε και το πήρα και δεν πρόκειται να το φορέσω μέχρι την συναυλία. Μέχρι και το calling tune στο κινητό μου άλλαξα. Από το All Hope Is Gone των Slipknot το άλλαξα σε Meds των Placebo. And here is a wish playlist for the live. . .

Jackie

Nancy Boy

For what its worth

Every me every you

Days before you came

Special Needs

Battle for the sun

Brick Shithouse

Come Home

Pure Morning

Meds

The bitter end

Space Monkey

This picture

My sweet prince

Running up that hill

Speak in tongues